„Przeszłość – jest to dziś, tylko cokolwiek dalej”
Cyprian Kamil Norwid
Po latach, wracając do znanych miejsc i ludzi, przywołujemy w pamięci wspomnienia o tych, którzy się tylko zmienili i o tych, których już z nami nie ma. Kobierce żółtych liści ścielących się pod nogi, promienie jesiennego słońca i uroczyste dźwięki orkiestry zapewniły pozytywny nastrój wszystkim uczestnikom obchodów 50 – lecia istnienia Zespołu Szkół Zawodowych w Przeworsku. W tej atmosferze, pełnej wzruszeń, powstał niezwykły pomost pamięci między tymi, którzy tu byli uczniami kiedyś a tymi, którzy są nimi dzisiaj. Każda szkoła tworzona jest przecież dla uczniów i przez nich. Gdy kolumna marszowa złożona z dyrekcji, nauczycieli, zaproszonych gości, absolwentów i uczniów wyruszyła do przeworskiej Bazyliki pod wezwaniem Ducha Świętego – życie miasta na chwilę zatrzymało się w codziennej bieganinie. Przechodnie przystawali zaciekawieni a uczestnicy przeżywali wyjątkowy charakter tego momentu, który przeszedł już do historii szkoły. Jubilare – radujcie się w tym dniu! Takie przesłanie skierował już w kościele do zgromadzonych ksiądz dziekan Tadeusz Gramatyka. Wyrażając wdzięczność za podziękowania złożone na ołtarzu przed Bogiem zwrócił uwagę na świąteczny charakter jubileuszu. W myśl króla Jana III Sobieskiego ludzkie sukcesy mogą mieć głębszy wymiar tylko za sprawą Boga.
Mszę świętą koncelebrował ksiądz biskup Adam Szal. On również nawiązując w swej homilii do wiedeńskiej wiktorii zauważył dalekowzroczność władcy, który zmienił losy Europy oraz świata. Wskazał związek pomiędzy postawą patrona szkoły a postawą błogosławionego papieża Jana Pawła II i błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki. Oni wszyscy wykazali się niezłomnością w walce z lękiem. Byli ludźmi dialogu w czym naśladowali Boga podejmującego inicjatywę porozumienia z człowiekiem. Ewangeliczny przykład poszukującego świętości młodzieńca stawia także przed nami pytanie o sens doskonalenia się. Ideały, za które ksiądz Jerzy zapłacił cenę życia nie powinny odejść w zapomnienie. W metaforze górskiej wspinaczki ksiądz biskup wskazał trzy etapy życiowej aktywności człowieka – rezygnację już u podnóża góry, pokonanie połowy drogi i wreszcie radość ze zdobycia szczytu. Ewangeliczna perykopa przedstawia blokadę na drodze do świętości. Każdy z nas może włączyć taką blokadę i zatrzymać się. Może jednak pokonać swój lęk i zdobywać szczyty własnego człowieczeństwa.
Po skończonej liturgii uczestnicy uroczystości udali się do Miejskiego Ośrodka Kultury, gdzie kontynuowane były uroczystości jubileuszowe. Konferansjerką podczas tej części uroczystości była pani wicedyrektor Maria Głąb. Dostojnych gości w osobach: wicemarszałka województwa podkarpackiego – pana Lucjana Kuźniara, przewodniczącego Sejmiku Podkarpackiego – pana Janusza Magonia, pani dyrektor nadzoru pedagogicznego Kuratorium Oświaty w Rzeszowie – Aliny Pieniążek, pani burmistrz Marii Dubrawskiej-Lichtarskiej, pana starosty Zbigniewa Kiszki, Przewodniczącego Rady Powiatu Tadeusza Kiełbowicza wraz z radnymi powitali: pan dyrektor Stanisław Mrugała i pan Andrzej Rozpotyński przewodniczący Komitetu Organizacyjnego. Serdeczne podziękowania za uczestnictwo w uroczystościach złożył także przedstawicielom służby zdrowia, władz samorządowych, porządkowych i oświatowych w mieście. Gorąco powitał emerytowanych dyrektorów i nauczycieli Zespołu Szkół Zawodowych w Przeworsku a przede wszystkim absolwentów. Dziękując przewodniczącemu Komitetu Organizacyjnego Obchodów 50 – lecia Zespołu Szkół Zawodowych w Przeworsku – panu A. Rospotyńskiemu podkreślił ogromne zaangażowanie i wytrwałość . Pan dyrektor zwrócił uwagę, iż szkoła ,którą kieruje wciąż się zmienia i wychodzi naprzeciw potrzebom rynku pracy. Obecnie uczestniczy w projekcie „Podkarpacie stawia na zawodowców”, współpracuje z wyższymi uczelniami w Rzeszowie, angażuje się w ogólnopolskie akcje pomocowe, nawiązuje współpracę międzynarodową z ludźmi i instytucjami w trosce o optymalny rozwój uczniów.
Następnie pani wicedyrektor poprosiła o zabranie głosu przewodniczącego Komitetu Organizacyjnego – pana A. Rospotyńskiego. W swym wystąpieniu wskazał on bogatą ofertę edukacyjną szkoły jako główny czynnik jej popularności i siły. Kolejny prelegent – pan starosta Z. Kiszka podkreślił, iż w ciągu 50 lat istnienia placówki jej mury opuściło 15 tysięcy 800 abiturientów, co przewyższa liczebność mieszkańców miasta Przeworska. Dostrzegł także głęboki sens w powołaniu tej placówki w 1963 roku. Funkcjonująca wtedy jako Technikum Elektryczne była odpowiedzią przede wszystkim na zapotrzebowanie rynku lokalnego i powstających wówczas w mieście zakładów pracy. Stawała się też nadzieją dla młodych ludzi z biednych rodzin na lepszą przyszłość. Wicemarszałek województwa podkarpackiego – pan L. Kuźniar odwołując się do własnej historii oraz edukacyjnych losów swoich znajomych i bliskich wskazał rodzinny wymiar kształcenia w Zespole Szkół Zawodowych. W ślady rodziców idą często dzieci, co potwierdza nie słabnącą mimo upływu lat popularność szkoły.
Ciekawe momenty z życia szkoły w postaci anegdot przywołał emerytowany dyrektor pan L. Domagała. Jako priorytet czasów, w których niełatwo było nauczać i prowadzić szkołę wskazał wychowanie obywatelskie. To dzięki niemu abiturienci stawali się wartościowymi i cenionymi ludźmi.
Kłaniając się historii dostojnej jubilatki pan Janusz Magoń – przewodniczący Sejmiku Podkarpackiego słowa pozdrowień i podziękowań przekazał w imieniu ojca, emerytowanego nauczyciela tej szkoły. Podkreślał także zaangażowanie Śp. Pana dyrektora L. Ścisłowicza w szkolnictwo zawodowe bez którego kraj nie mógłby funkcjonować. Zebrani minutą ciszy uczcili pamięć zmarłego.
Pani burmistrz M. Dubrawska – Lichtarska odwołując się do słów M. Prousta: „Wszyscy zajmujemy jakieś miejsce w czasie” zauważyła, że to obecne spotkanie można nazwać podróżą w takie właśnie miejsce. Składając życzenia sukcesów powiedziała, że Zespół Szkół Zawodowych odpowiada wymogom czasów w jakich przyszło nam żyć. Pani dyrektor nadzoru pedagogicznego Kuratorium Oświaty W Rzeszowie – A. Pieniążek zwróciła uwagę na rolę pedagoga w kształtowaniu osobowości ucznia. Dziękując więc wszystkim nauczycielom: czynnym, emerytowanym i tym, którzy już odeszli podkreśliła : „ To dzięki nauczycielom umiemy mądrzej żyć”. W klimat wspomnień z perspektywy ucznia wprowadził zebranych swym wystąpieniem absolwent –ksiądz Jan Jucha. W swej wypowiedzi zaznaczył, iż szkoła w dużym stopniu uformowała go i pozwoliła odnaleźć życiowe powołanie. Składając na ręce pani dyrektor G. Szwed kwiaty podkreślił swoją wdzięczność wobec wszystkich nauczycieli, którzy w trudnych warunkach i czasach spełniali najlepiej jak potrafili swoją pedagogiczną misję.
Życzenia i pozdrowienia dotarły także od pani minister Edukacji Narodowej K. Szumilas. Treść listu odczytała pani wicedyrektor M. Głąb. W imieniu całej dyrekcji złożyła podziękowania dla wszystkich osób okazujących życzliwe zainteresowanie obchodami jubileuszu, nadsyłających drogą e- mailową życzenia i pozdrowienia oraz okazujących wsparcie finansowe.
Następnie pani wicedyrektor oddała głos młodzieży zapraszając do wysłuchania programu słowno – muzycznego. Program „ Sięgnij do wspomnień” wraz z prezentacją multimedialną ukazującą metamorfozy placówki w atrakcyjnej formie przybliżył zebranym dzieje szkoły. Ludzie i miejsca, patos i żart przeplatane nastrojowymi piosenkami nie pozwoliły ani na chwilę się znudzić. Pokazały zaś po raz kolejny jak wspaniałą mamy młodzież i wspaniałych nauczycieli, którzy tą młodzieżą pokierowali. Nad całokształtem czuwała pani wicedyrektor M. Głąb. Szkolni łowcy talentów – pan A. Niedochodowicz i pani J. Śliwińska wybrali uczniów do realizacji przedsięwzięcia pracując z nimi w ramach zespołu muzycznego i szkolnego koła teatralnego. Nasze wspaniałe polonistki – panie L. Pączka i M. Uchman opracowały treść wystąpień i pomagały młodzieży podczas prób. Gromkie brawa dowiodły, iż rezultat wielotygodniowych wysiłków był imponujący.
Ostatnim etapem obchodów jubileuszu był oczywiście powrót do szkoły, gdzie dokonano uroczystego odsłonięcia tablicy pamiątkowej. Złożono również kwiaty przed tablicą upamiętniającą dokonania Śp. Pana dyrektora Lesława Ścisłowicza.
Następnie wszyscy uczestnicy uroczystości zapraszani już wcześniej przez panią wicedyrektor udali się na halę sportową, gdzie przygotowany został dla nich obiad i poczęstunek w postaci szwedzkiego stołu. W tym miejscu wyrazy szacunku i podziękowań należy złożyć paniom pracującym w szkolnej stołówce, nauczycielom przedmiotów gastronomicznych oraz młodzieży z Technikum Żywienia i Usług Gastronomicznych oraz Zasadniczej Szkoły Zawodowej w zawodzie kucharz. Profesjonalna obsługa gości, wspaniale serwowane potrawy i życzliwa atmosfera sprzyjały chwilom wspomnień , którymi podczas obiadu dzielili się z zebranymi absolwenci.
Wszyscy zainteresowani mogli zwiedzić szkołę, pracownie na warsztatach szkolnych i obejrzeć przygotowane na tę okoliczność wystawy. Wielu spotkało się w klasach z wychowawcami i nauczycielami, oddając się urokowi wspomnień z młodzieńczych lat.
Wyjątkowy dzień, pełen wzruszeń, radości i refleksji staje się dzisiaj kolejną kartą w historii Zespołu Szkół Zawodowych imienia Króla Jana III Sobieskiego w Przeworsku. Wpisując się w księgę przeszłości na długo jednak pozostanie żywą kartą w pamięci uczestników zjazdu.
Bogusława Chmura
